(با احترام به پل الوار) در شکوفه های یهار در آفتاب تابستان در باد پاییز در برفهای زمستان پی تو می گردم آزادی! با همه وجودم و با دستان شکسته و قلم خونین و حنجره پاره پاره ام تو را می خوانم آزادی! در شبهای سرد بی پایان و روزهای داغ  بی روشنایی به دنبال تو می گردم آزادی! میان دو سنگ آسیاب میان دو دریای بزرگ میان آبادی و ویرانی میان خواب و بیداری تو را می خوانم آزادی! میان اشک و سر درد میان بغض و سر درد میان فریاد و سردرد میان شکنجه و سردرد تو را فریاد می زنم آزادی! در گوش سنگ کوه، چشمه سارهای رویایی در گوش پرندگان و مارها در گوش باد تو را زمزمه می کنم: آزادی!